Calińska Danuta (1936-2020). Pierwsza Dama polskiego tenisa stołowego. Wychowanka Unii Radom. Przez ponad dwie dekady kariery sportowej związana z warszawską Spójnią. Pierwszy drużynowy tytuł wywalczyła w barwach Spójni w 1963 r. Zdobyła ich 9 (wówczas grano systemem kobieta plus trzech mężczyzn). W kategorii drużynowej kobiet zdobyła ze Spójnią 5 złotych medali mistrzowskich, a ostatni w wieku 44 lat (1980). Jako 17 lat została po raz pierwszy indywidualną mistrzynią Polski (1953) wtedy w finale pokonała Magdaleną Skuratowicz. W tej konkurencji triumfowała 11- krotnie. Była specjalistką od gry podwójnej. Na najwyższym podium stanęła już w 1952 r. w parze z Marią Guzik. W sumie zwyciężyła 18–krotnie ale najwięcej z C. Noworytą. Po raz pierwszy mistrzynią Polski w grze mieszanej została w 1954 r. z kolegą klubowym Leszkiem Filipkiem z Ogniwa Radom. W sumie w tej konkurencji dominowała 16-krotnie. Wystąpiła w 9-ciu mistrzostwach świata (1957-1975), dwukrotnie drużynowo zajęła 7 miejsce (1961,1967). Do dzisiaj są to najwyższe miejsca w historii udziału polskiej reprezentacji kobiet. W drużynowych mistrzostwach Europy zagrała 8-krotnie (1958-1974), a najwyższe 6 miejsce zdobyła w Moskwie (1970). Największym jej sukcesem sportowym jest zdobycie brązowego medalu Mistrzostw Europy w grze podwójnej z C. Noworytą (1970). We współzawodnictwie indywidualnym mistrzostw świata zdobyła piąte miejsce w grze podwójnej w Ljubljanie (1965). W Międzynarodowych mistrzostwach Polski zdobyła 25 medali (dzisiejsze Polish Open). Rekordzistka Polski pod względem zdobytych złotych medali w drużynowych i indywidualnych Mistrzostwach Polski (59) oraz oficjalnych występów w reprezentacji Polski (141). Tenisistka stołowa o nienagannej technice defensywnej (grała okładzinami i deską „Barna”), wspaniała pod względem taktycznym, elegancka przy stole (zawsze w krótkiej z przodu plisowanej spódniczce). Niezwykle urodziwa i dostojna kobieta, szanowana w środowisku rodziny pingpongowej w Polsce i na świecie. Po zakończeniu kariery zawodniczej, pracowała w charakterze szkoleniowca w Spójni Warszawa (wychowała m.in. indywidualną mistrzynię Polski, córkę Katarzynę). Pełniła funkcję prezesa tego klubu. Uczestniczyła we wszystkich jubileuszach Polskiego Związku Tenisa Stołowego. Była indywidualną mistrzynią Polski w tenisie. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Złotą odznaką PZTS. W 2017 r. została laureatem Galerii Sław Polskiego Tenisa Stołowego im. Alojzego Ehrlicha, w 2020 roku nadano Pani D. Calińskiej godność Członka Honorowego PZTS.
W imieniu Komisji Historycznej dr Wiesław Pięta
